Rough cut 2008

Tytuł: Rough cut (A movie is a movie)

Tytuł oryginalny: 영화는 영화다

Gatunek: akcja, dramat

Czas trwania: 113 min.

Rok: 2008

napisy PL do filmu

Obsada

Kang Ji Hwan - Jang Su Ta

So Ji Sub - Gang Pae

Ko Chang Seok - Pan Bong (reżyser)

Hong Soo Hyun - Kang Mi Na (aktorka)

Jang Hee Jin - Eun Sun (dziewczyna Su Ta)

Gang-Pae dzięki swojemu brutalnemu zachowaniu stał sie numerem 2 w organizacji przestępczej, do której należy. Z drugiej strony ma też miękkie oblicze i chciałby samodzielnie pokazać na co go stać. Tymczasem Su Ta jest popularnym aktorem, który jest znany ze swojego agresywnego zachowania i już zdążył znokautować jednego aktora podczas kręcenia zdjęć.

Jednego wieczoru Gang Pae słyszy, że Su Ta przyszedł do tego samego baru co on i wysyła jednego ze swoich ludzi po autograf. Jednak popędliwy Su Ta odmawia co prowadzi do nieprzyjemnej konfrontacji.

Kilka dni później Su Ta bardzo rani kolejnego aktora podczas kręcenia sceny walki. Zdjęcia zostają przymusowo zatrzymane, bo żaden aktor nie chce współpracować z zapalczywą gwiazdą. Su Ta przypomina sobie rozmowę z Gang Pae, który wspomniał że był statystą w jakimś filmie i kontaktuje się z nim proponując mu dołączenie do obsady. Gangster zgadza się pod warunkiem, że sceny walki będą prawdziwe.

opis na podstawie AsianMediaWiki

Jaki film wybiera się, kiedy ma się ochotę na wieczór filmowy, ale nie wszyscy a) znają angielski w stopniu pozwalającym na zrozumienie napisów i b) nie przepadają za filmami bardzo, średnio lub odrobinę romantycznymi? Musimy wtedy postawić na kompromis i wybrać na przykład film sensacyjny, które też z przyjemnością od czasu do czasu oglądamy. Jednak wrodzona przewrotność skłania nas do tego, żeby przemycić chociaż jedną z ulubionych treści, ale tak żeby reszta świata nie miała do nas pretensji. Wtedy z pomocą przychodzą nam różnego rodzaju wyszukiwarki i viola! Trafiamy na film sensacyjny z polskimi napisami i aktorem, którego poznaliśmy i polubiliśmy dzięki dramie Lie to me. 

Tak mniej więcej wyglądała moja przygoda z wyborem Rough cut. Po szczęśliwym zakończeniu zmagań z wyborem odpowiedniej produkcji, zadowoleni usiedliśmy przed ekranem komputera i rozpoczęliśmy seans.

Opis i trailer zapowiadały, że czeka nas niezbyt skomplikowana komedia sensacyjna, czyli coś w sam raz do zapełnienia luźnego wieczoru. Po pewnym czasie okazało się, że Koreańczycy jak  już wcześniej mówiłam każdemu, kto chciał mnie wysłuchać, całkiem sprytnie robią zapowiedzi filmowe. Film nie jest ani komedią, ani nie jest luźny, dodatkowo w mojej opinii nie jest to pozycja dla osób poniżej 16 roku życia (możliwe, że mój mózg już trochę analizuje filmy biorąc pod uwagę koreańskie standardy i ich cenzurę dlatego nie wiem, czy w tej kwestii wszyscy się ze mną zgodzą).

Oglądając Rough cut cały czas zastanawiałam się, czy taka sytuacja mogłaby mieć faktycznie miejsce… Wydaje mi się, że gdyby jakieś dziwne koleje losu naprawdę do tego doprowadziły, to przedstawione wydarzenia mogłyby się naprawdę zdarzyć. Dlaczego o tym wspominam? Fani Hallyu Wave doskonale zdają sobie sprawę, że większość dram i filmów przedstawia wyidealizowane sytuacje, które w prawdziwym świecie nie mają racji bytu. Z tego powodu często zwracam uwagę na autentycznie realne sceny i piszę o tym, jeśli udaje mi się takowe znaleźć. Chyba lubię udowadniać niedowiarkom, że azjatyckie pozycje mają duży potencjał i fajnie udaje im się mieszać różne style i gatunki J.

Wspomniana przeze mnie wcześniej różnica sprawiła, że film wywarł na mnie dość spore wrażenie. Decydującym czynnikiem w tej sytuacji było chyba zaskoczenie, które poczułam, kiedy dotarł do mnie prawdziwy sens filmu. Mam wrażenie, że uderzam w zbyt patetyczny ton, ale ciężko jest mi to ubrać w inne słowa.

W Rough cut mamy dwóch głównych bohaterów Su Ta (koreańska wymowa angielskiego słowa star - gwiazda) grany przez wymienionego już Kang Ji Hwan'a i Gang Pae (koreańskie słowo gangster) grany przez Jo Ji Sub'a. Na początku wydawało mi się, że pojawi się tu klasyczna sytuacja dobry – zły bohater. No właśnie… tak było na początku. Obydwie postacie, tak jak to często bywa w życiu nie są ani do końca złe, ani do końca dobre. Powiedziałabym, że mamy tu raczej do czynienia z wieloma odcieniami szarości. Postać Kang Ji Hwan'aNie jest nawet zbliżona do kreacji, którą stworzył w Lie to me. Często były momenty, kiedy zachowywał się jak totalny dupek (chyba mogę użyć takiego słowa?) i nie chodzi tu wcale o arogancję gwiazdy filmowej, ale sposób w jaki traktował swoją dziewczynę. Jednak ogólnie nie można go nazwać czarnym charakterem, ponieważ miał liczne przebłyski pozytywnego zachowania i wtedy zaczynało się na niego patrzeć łaskawszym okiem.

Bardziej skomplikowana sytuacja ma miejsce w przypadku drugiego głównego bohatera. Faktem jest, że Gang Pae jest gangsterem. Do tego nie jest żadną płotką, tylko mafijnym numerem 2. Jednak tutaj pojawia się problem, bo tak naprawdę ciężko dopasować go do tej ramy. Wydaje mi się, że mogę powiedzieć, iż twórcom filmu w interesujący sposób udało się uchwycić ewolucję tej postaci. Oczywiście możemy o tym mówić w obydwu przypadkach, ale wydaje mi się, że tutaj jest ona bardziej znacząca, ale równocześnie jest mi ją ciężko opisać. Po prostu trzeba to zobaczyć na własne oczy.

Największy wpływ miało na mnie zakończenie. Pojawiła się doniosła scena. Rozwiązali to, co mieli do rozwiązania. Wydawało się, że wszystko się skończyło i można spodziewać się napisów końcowych, ale nie. Nagle bum. Zdarzenie, którego kompletnie się nie spodziewałam. Dosłownie na sam koniec pojawiło się coś, co nasunęło mi tylko jedno pytanie: ale daczego? Później zastanawiałam się, czy można było dostrzec jakieś przesłanki, które mogły nas na to naprowadzić… Jeśli tak było, to zupełnie nie zwróciłam na to uwagi.

Rough cut to dość ciężki film. Pojawiają się w nim momenty humorystyczne, ale jeśli ktoś chce go obejrzeć to proszę nie sugerować się dosyć komediowym trailerem, opisem lub plakatem. Mam wrażenie, że niektórzy oglądając go mogą nawet zadać pytanie – ale o co chodzi w tym filmie? W moim odczuciu głównie o dziwaczny związek pomiędzy głównymi bohaterami, którzy w pewnym momencie zaczęli funkcjonować w swego rodzaju trudnej do określenia symbiozie.

Trudno jest mi powiedzieć, komu mogę go polecić. Jednego jestem pewna – na pewno nie osobom, które są fanami tylko i wyłącznie komedii romantycznych lub lekkich i prostych filmów – krótko mówiąc zupełnie nie jest w Waszym typie i na pewno się Wam nie spodoba.